Kościuszki. Manekin imitujący pasażera - przywódcę w busie parkującym w poprzek ścieżki rowerowej w niedzielne popołudnie przy klasztorze Norbertanek. Jak ten w kultowym filmie Nie lubię poniedziałku, który usprawiedliwiał imitacją pracy pod podwoziem pojazdu postój na zakazie.  Wybaczalny, poczciwy żart, wymuszający rozbawioną akceptację przejeżdżajacych.
       Nie należy natomiast przekraczać granicy dobrego smaku. Nie powinno się rozpychać stale, śmiertelnie poważnie, argumentami z własnego domniemania, wyobrażenia, egoistycznej wygody. Nie mając uznania i wdzięczności dla Boga, Dawcy życia i Lekarza każdej ludzkiej Osoby.
         Przyjdzie czas, że zadufane, wsobne argumenty bedą mniej warte niż silikonowa kukła...

         Jezus zaś rzekł: Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Łk 17,17 w przekładzie Biblii Tysiąclecia

        Na Śląsku nie ma wypominek. Są zalecki. Zmarłych zaleca się Panu Bogu. Zachwala się ich przed Panem Bogiem. Dziękuje się za nich. W ten sposób odprowadza się ich na próg nieba. Podobnie jak w najdoskonalszym sposobie wdzięczności wobec Boga za zmarłych, jakim jest Eucharystia.
     U nas wypominamy zmarłych. Każdego jednego. Smutno nam, że odeszli. Przecież brakuje nam ich. Pamiętamy o nich. Jednocześnie mamy świadomość, że Bóg śmierci nie uczynił, jak czytamy w pierwszym rozdziale Księgi Mądrości. Więcej, wypominamy naszych Zmarłych przed Bogiem, czyli, jak wierzymy, przed Zwycięzcą śmierci.
    Tak i tak jest dobrze. 
    Ks. Michał Lubowicki pisał przed kilku laty iż wypominając zmarłych w społecznej modlitwie Kościoła, wyrażamy ufność w to, że Bóg uleczy nasz smutek, naszą pretensję dotyczącą braku tych, którzy odeszli ze świata. Że Bóg rozprawi się z grobowym kamieniem każdego z nas.   
        Wypominki w kościele czyta się od dawna. Tradycja ta sięga najprawdopodobniej X wieku po Chrystusie. Można przypuszczać, że są kontynuacją starożytnych dyptyków (odczytywania imion świętych męczenników i zmarłych dobrodziejów podczas liturgii eucharystycznej). Są wyrazem jedności kościoła pielgrzymującego na ziemi i pokutującego, poza granicą śmierci. Wypisując imiona zmarłych na kartkach wypominków jednorazowych lub rocznych, a następnie odczytując je wyrażamy wiarę, że ich imiona są zapisane w Bożej księdze życia. 

        Dziś - podobnie jak w starożytności - wiążemy odczytywanie wypominków ze sprawowaniem Eucharystii. W intencji zmarłych wspomnianych w wypominkach odprawiana jest zwykle Msza św. (w naszej parafii przez cały rok odprawiamy 12 Mszy św. rano w pierwsze piątki miesiąca)

         Rok temu rozpoczęła się w naszej parafii pierwsza edycja kursu dla małżeństw i związków niesakramentalnych. Była dla nich pomocą w budowaniu i pogłębianiu miłości w ich relacji. Zachęceni powodzeniem pierwszej edycji kursu członkowie wspólnoty Chemin Neuf zapraszają na kolejną edycję.

         9 spotkań w ciągu roku formacyjnego, raz w miesiącu. W grupach po trzy do czterech małżeństw. Jeden weekend wyjazdowy z dziećmi. Tematy spotkań? Od początku precyzyjnie określone.
           Pierwsze, niewiążące spotkanie odbędzie się w najbliższą niedzielę, 16 października br. o godzine 18.00 w sali nr 6. Zapraszamy!

     I.  W październiku Ojciec Święty poprosił nas byśmy się modlili o Kościół otwarty dla wszystkich.

       Módlmy się, aby Kościół, wierny Ewangelii i odważny w jej głoszeniu, był przestrzenią solidarności, braterstwa i akceptacji drugiego człowieka, żyjąc coraz bardziej synodalnością.



      W materiale multimedialnym papież rozwinął myśl dotyczącą synodu i Kościoła, o który powinniśmy się modlić, który powinniśmy tworzyć:

        Co to znaczy „tworzyć synod”? Oznacza to wspólne podążanie: synod. W języku greckim jest to, „iść razem” i iść w tym samym kierunku.
        Tego właśnie Bóg oczekuje od Kościoła trzeciego tysiąclecia. Że odzyska świadomość, że jest ludem w drodze i że powinien to robić wspólnie. Kościół w stylu synodalnym jest Kościołem słuchającym, który wie, że słuchanie to coś więcej niż słyszenie. Jest to słuchanie siebie nawzajem w naszej różnorodności i otwieranie drzwi dla tych, którzy są poza Kościołem.
         Nie chodzi o zbieranie opinii ani o tworzenie parlamentu. Synod to nie ankieta, to słuchanie głównego bohatera, którym jest Duch Święty, to modlitwa. Bez modlitwy nie będzie Synodu. Skorzystajmy z tej okazji, aby być Kościołem bliskości, która jest w stylu Boga, ta bliskość. I dziękujmy całemu ludowi Bożemu, który przez swoje uważne słuchanie podąża drogą synodalną.
       Módlmy się, aby Kościół był wierny Ewangelii oraz odważny w jej głoszeniu i coraz bardziej żył synodalnością, a także był miejscem solidarności, braterstwa i przyjęcia.


      II. Z nauczania papieskiego o różańcu: List Apostolski Ojca Świętego Jana Pawła II Rosarium Virginis Mariae o Różańcu Świętym, p. 35:

        Omówiwszy znaczenie modlitw powszechnie używanych w różańcu Ojciec Święty zwraca uwagę na akt strzelisty, który zwykle używamy po wypowiedzeniu formuły trynitarnej Chwała Ojcu…(przez nas najczęściej stosowany akt O mój Jezu…)
          Papież zaznacza, że może on mieć w zależności od regionu odmawiania różną formę. Nie poleca, żeby ją unifikować, ujednolicać. Wręcz przeciwnie, zaleca, żeby się przyjrzeć jej specyfice, żeby zbyt łatwo nie decydować się na postawę redukcjonistyczną w rodzaju tak zawsze bywało, więc nic nie należy już zmieniać. Wszyscy odmawiając różaniec będziemy zwracać się do Boga Ojca w Modlitwie Pańskiej, uwielbiać Go z ziemią i niebem za cud wcielenia Syna Bożego w łonie Maryi w Pozdrowieniu Anielskim, znajdować cel naszej kontemplacji różańcowej w uwielbieniu Trójcy Najświętszej aktem Chwała Ojcu. Tu nic się nie zmieni.
          Natomiast warto poznać i zaakceptować różnorodne formy aktu po formule trynitarnej, żeby się przekonać jak różne wspólnoty wiążą modlitwę z życiem, jakich owoców modlitwy spodziewają się w życiu. Różnorodność może jednocześnie określać specyfikę duchowości danego obszaru religijnego, która nie powinna nas dziwić a raczej zainspirować, skłonić do ożywczej dla modlitwy zmiany, czy choćby poszukiwania nowej formy modlitwy ze świadomością, że różnorodność duchowości nie oznacza zamętu a raczej pożyteczne bogactwo.

        III. Dyżury
1. Aktualizację treści w gablocie podejmuje w październiku róża IX męska św. Kazimierza Królewicza z zelatorem, p. Stanisławem Gilem.
2. Dyżur modlitwy różańcowej w środowe wieczory października i listopada:

  5 października 2022 Róża IX męska, św. Kazimierza Królewicza, odp.  p. Stanisław Gil, odmówi część bolesną
12 października 2022 Róża X młodych  bł. Stefana Wyszyńskiego odp. p. Milena Suliga, odmówi część chwalebną
19 października 2022Róża I żeńska, św. Rity odp. p. Mariola Kubicz odmówi część radosną.
26 października 2022Roża koedukacyjna II, św. Jana Kantego, odp. ks. Zbigniew Zięba odmówi część światła
  2 listopada 2022, Róża żeńska, III, św. Moniki odp. p. Władysława Tekiela odmówi część bolesną

       IV. Aktualności
1. Podziękowanie różom za udział w pielgrzymce do Łagiewnik
2. Wręczenie złotych medali Za zasługi dla Archidiecezji Krakowskiej dla zelatorek: Anny Wiśniewskiej, Marii Kubicz i Władysławy Tekieli dokona się podczas odpustu przez sumistę i kaznodzieję odpustowego, ks. prałata Styanisława Szczepańca - diecezjalnego moderatora Żywego Różańca w czwartek, 20 października o godzinie 18.30.
3. Odznaczone zelatorki zapraszamy do czynnego włączenia się w przezywanie liturgii sumy odpustowej przez odczytanie wezwań modlitwy powszechnej i udział w procesji z darami ofiarnymi.
4. Rezerwacja intencji w pierwsze niedziele miesiąca o godzinie 7.30 dokonuje się wedle uznania zelatórów i członków róży. Po rezerwacji dokonanej przez zelatórów podczas spotkania rady Żywego Różańca pozostały jeszcze wolne terminy w kwietniu, w czerwcu, w sierpniu, i we wrześniu 2023 roku.
5. Obok środowych dyżurów modlitewnych róże poprowadzą jeszcze modlitwę różańcową we wtorek, 4 października ze względu na wigilię wspomnienia św. siostry Faustyny Kowalskiej, patronki jednej z róż, oraz 27 października, czyli w dzień dziękczynienia za dzieło misyjne i dzieło modlitewne Żywego Różańca w tygodniu misyjnym.
6. Wspieramy Papieskie Dzieło Misyjne symboliczną złotówką od każdego członka Żywego Rózańca na miesiąc.

         V. Wyczytane w Różańcu

.    Każdorazowy konspekt spotkania Żywego Różańca z czasopisma Różaniec to pomoc dla zelatorów przy organizacji spotkań i modlitwy. Tym razem słowo wstępne z tegoż konspektu ks. Jacka Gancarka o tym, że nie łatwo zachęcić młodych do modlitwy różańcowej ale nie należy się zrażać może stać się zachętą i pobudzeniem dla rozleniwionych i ociągających się członków naszych róż. Zachęcamy do lektury całego najświeższego numeru Różańca.