Powstały staraniem katechetów skupionych wokół portalu Katecheza z pomysłem. Ich reżyserem jest nasza katechetka p. Karolina Tabor. Aktorami dzieci ze scholi parafialnej u św. Jana Kantego Boże Nutki. Jak w tradycyjnym dramacie scenicznym wprawnie posługują się przemieszaniem czasu i miejsca akcji. Upodobały sobie strych, który ma wiele wspólnego z szopą. Jeden i druga gromadzą zapomniane, bezwartościowe, niepotrzebne obecnie graty i rupiecie, albo przynajmniej przedmioty, które tak postrzegamy dopóty, dopóki nie wejdziemy na strych, do szopy, nie zajmiemy się nimi na dobre i nie stwierdzimy, że mają duszę... 
        Aktorzy przy okazji prezentacji jasełek w kościele zebrali zwyczajową ofiarę pomagając choremu ciału swej starszej koleżanki Kasi, która walczy z chorobą nowotworową. Dziękujemy wszystkim Ofiarodawcom za 998,37 PLN i zapraszamy na strych, który nie ma nic wspólnego z lamusem, który prowadzi do Światła, Miłości i Nadziei...

       Jabłonkowska. P. Robert Pigoń, artysta rzeźbiarz nakłada platki złota na powierzchnię wypukłych detali tabernakulum w kościele górnym. Podążamy za śladem Mędrców ze Wschodu lokując w przestrzeni sakralnej dar, symbol, który wskazuje na Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata.
     W Eucharystii wszyscy zgromadzeni składamy na ołtarzu chleb i wino, które konsekrowane, stają się Ciałem i Krwią Jezusa Chrystusa. Wtedy już Jego składamy w ofierze, nie symbole oznaczające Go, by później przyjąć go jako Pokarm. 

       Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę. Mt 2, 11 w przekładzie Biblii Tysiąclecia

          Jabłonkowska. Witki wiśniowe ścięte we wspomnienie św. Łucji i włożone w cieple mieszkania do wody zakwitły przedwczoraj. W sam raz na Godnie Święta.
           Moc Boża zbawia na wiele pięknych i przekonywujących sposobów w każdej z naszych rodzin.
           Moc Boża zbawia tu i teraz. 

           Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi. Łk 2,52 w przekładzie Biblii Tysiąclecia 

        Pomiędzy Jabłonkowską i Przybyszewskiego.
    Najpierw pralnia parafialna o świcie w czwartą niedzielę adwentu. Wśród świeżo wypranego i wypasowanego męskiego i kapłańskiego asortymentu giezłeczko Paniąteczka, koszulka, sukienka atłasowa dla Dzieciątka. Jeden ze znaków wskazujących na to, że nadchodzi czas, w którym należy otworzyć swe serce na przytulenie, karmienie, kołysanie Boga, który przychodzi jako tulące się i wiercące, ale też błogosławiące  Dzieciątko.        
       Nie jedyny to znak.
     Uśmiechnięte twarze sióstr Nazaretanek prowadzących dom samotnej matki z oknem życia przy ulicy Przybyszewskiego są obrazem ilustrującym raport koordynatora akcji Paczuszka dla maluszka w naszej parafii, Szymona Rewilaka z połowy Adwentu: Szczodrość obdarowujących ludzi przekracza najśmielsze oczekiwania. Kilkadziesiąt paczek, zawierających 100 zgrzewek pampersów, 130 zgrzwek chusteczek, kilkadziesiąt płynów do mycia, kremów, oliwek i wiele innych. 
        Raport jak proroctwo zapowiadające macierzyńskie święta. Świetną komunikację niewiast z błogosławioną między niewiastami. Święta zdecydowanie opowiadające się za tym, że drogą do świętości jest pranie, prasowanie, przewijanie, kołysanie, czesanie i kąpiel niemowlaczka. Jedną z dróg do świętości jest oczekiwanie na niego i otoczenie go miłością. 

         Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Łk 1,41 w przekładzie Biblii Tysiąclecia 

     

• 
• 
• 
• 
•